Zoals iedereen weet is het poulen in de duivensport met de introductie van het ECS sterk afgenomen. Zelf heb ik de laatste 15 jaar ook niet of nauwelijks meer gepouled. Belangrijkste reden voor mij is dat ik met het elektronisch poulen veel fouten maak. En dat is niet alleen vervelend, het kost ook geld. Tegen de tijd dat ik het weer een beetje onder de knie heb is het seizoen voorbij en dan duurt het een jaar voor ik het opnieuw moet doen en ben ik het al weer kwijt.
Maar de allerbelangrijkste reden voor mij het niet te doen is: dat ik mijn hobby leuk wil houden. Het is in het verleden wel een paar keer gebeurd dat ik niet blij was met een hele vroege duif omdat die niet gepould was. Toen me dat een paar keer overkwam- gelukkig ging het ook vaak goed- heb ik besloten om er wat terughoudend in te zijn. De introductie van het ECS gaf me het laatste zetje. Ik poule niet meer!
Eerlijkheid gebied me te zeggen dat het me ook een goed gevoel gaf om "zuivere hobbyist" te zijn en zogenaamd stevig in mijn schoenen te staan.
Toch is het gokelement een aantrekkelijkheid waar de duivensport niet zonder kan. Sommige spelverbanden (bijvoorbeeld de VNCC) proberen dit te ondervangen door de ouderwetse poulebrief weer te verplichten. Persoonlijk vind ik dat niks. Ik heb het gevoel dat hier het paard achter de wagen wordt gespannen. Zo komen we nooit van dat vele werk en dat stofjassen imago af. Maar o.k. er valt ook wel wat voor te zeggen. Misschien komt er in de toekomst nog wel eens een oplossing of een bookmaker.
Het heeft een tijdje geduurd, maar toch kwam ik er achter dat ik op een andere manier wel erg gok in de sport, terwijl dit helemaal niet nodig is.
Ooit schreef ik een artikel -goede marathonduiven hoe kom je er aan- waarin ik voor beginners en/of gevorderden duidelijk probeer te maken op wat voor manier het mogelijk is om aan goede duiven te komen. Niet alleen omdat ik het zelf schreef, maar ook omdat ik het in praktijk bracht en het zijn vruchten afwierp, weet ik dat het een goede methode is.
Toch overkomt het me afgelopen jaar zomaar dat ik duiven koop van een plaatje op een of andere verkoopsite of advertentie waarvan ik achteraf denk: dat had je nu niet moeten doen. Of: waarom doe je dat nou als je het zo goed weet? Eigenlijk vond ik dat het een beginnerskwaal was die niet bij mijn niveau van duivenhouden paste. Het is mij duidelijk dat ik met dit soort (impuls) aankopen de belangrijkste fout maak tegen de eerste regel van : " De regel van 7 " van Shewmaker.
"Geluk: je hebt er geen invloed op, dus zorg dat je er zo weinig mogelijk van nodig hebt! “
Een beetje geluk hebben we natuurlijk allemaal nodig en achteraf zal het misschien nog wel meevallen met die aankopen, maar goede duiven aanschaffen is voor een groot deel: goede oriëntatie en onderzoek doen. Je ogen en oren flink de kost geven. En verder is het een kwestie van mensenkennis en vertrouwen. Duivenkennis: daar zou ik maar niet teveel op vertrouwen als ik jou was. Als je het niet goed voelt moet je er niet aan beginnen. En als je het niet kan laten ben je net als ik:
Reactie plaatsen
Reacties