Toch zag ik er 2 dagen geleden een die, toch wel een vroege vogel was.

Het is alweer 5 januari en sinds een dikke week heb ik mijn planning voor het marathon seizoen middaglossing 2025 klaar.  

Even voelde ik  irritatie bij de asociaal geparkeerde auto pal voor de toegangstrap naar Gezondheidscentrum "de Hardenberg", die tegelijk toegang geeft tot de apotheek. Er zat niemand achter het stuur, maar wel  iemand op de bijrijdersstoel die ik eerst niet herkende. Toen ik goed keek zag ik dat het Hendrik was.  Hij deed niets, maar toen hij zag dat ik op het raam wilde tikken, schoof hij zijn hand nonchalant naar de knop van de elektrisch bedienbare zijruit van de auto, die  prompt naar beneden gleed. Eerst zei ik niets, maar ik zag dat het hem  goed deed, deze automatische luxe. 

Het wintervoer zit weer in de bakken.

Nee.... zo bedoel ik het niet; maar als je zo "out of the box"  kan en wil denken, kom je tot nieuwe inzichten en ideeën die wel eens wat anders op kunnen leveren dan steeds meer van hetzelfde.

Het is nu al bijna 20 jaar, dat ik onafgebroken hetzelfde doe. En dat is voor mij eigenlijk wel uniek.

Alweer geruime tijd bezig met nestduiven  op de grote fond  Daar valt veel over te vertellen en veel over te leren. In mijn fanatieke tijd wilde ik alles weten en wist ik ook veel. Ik wist bijvoorbeeld hoe het wel en hoe het niet moest en handelde daarnaar. Zaken als planning, training en systematiek waren nogal directief.

Graag wil ik het eens met jullie hebben over mijn ”Theelen probleem”.

Deze week was er een inloopavond van afdeling 10 met het doel: meningen en opvattingen van de leden over het  concept Nationaalvliegprogramma  van de NPO te inventariseren en een reactie namens afdeling 10 te formeren.

Na een pittig voorseizoen, komend weekend weer een nieuwe start van het echte werk.

Als nestspeler deel ik mijn vliegers per seizoen altijd in drie  of vier ploegen in. Die ploegen worden aangeduid met letters. Normaal gesproken kan iedere ploeg 2 keer mee en dan is het klaar. Een derde keer mee gebeurt bij mij sporadisch en dan is er iets bijzonders. Het is handig om de aanduiding van elke ploeg op de nestkast zichtbaar te maken.  Dan kun je ter plekke adequaat reageren. Vroeger deed ik dat met viltstift op het berkentriplex plaatje waarmee elk broedhok gedeeltelijk wordt afgeschermd. Duiven houden net als wij, van een beetje privacy.

Zoals iedereen weet is het poulen in de duivensport met de introductie van het ECS sterk afgenomen. Zelf heb ik de laatste 15 jaar ook niet of nauwelijks meer gepouled. Belangrijkste reden voor mij is  dat  ik met het elektronisch poulen veel fouten maak. En dat is niet alleen vervelend, het kost ook geld. Tegen de tijd dat ik het  weer een beetje onder de knie heb is het seizoen voorbij en dan duurt het een jaar voor  ik het opnieuw moet doen en ben ik het al weer kwijt.