Dr. Arthur Bricoux volgens P.de Weerd misschien wel de beste........

Veel te vroeg natuurlijk om het daar nu al over te hebben. De natour moet hier nog beginnen en alle info over het seizoen moet eigenlijk nog worden bekeken en goed worden weggeschreven.

Op de afsluitende Bergerac van seizoen 2022 weet mijn NL15 -1137425 "Sproetje van de 030", op 7 jarige leeftijd haar loopbaan af te sluiten met een vroege prijs (9e Nationaal sect. 4 tegen  2752 duiven) Ze won daarmee de beste van 7 prijzen in het totaal van haar carrière.

Met 12 duiven mee, waaronder 11 jaarlingen wint de NL21-1427327 voor de eerste keer prijs in haar carrière. Niet zomaar een prijsje, maar de eerste in NIC de Trouwe Duif in Oude Pekela en nationaal de 42e in Sector 4.

Dinsdag 19-07-2022. Als de voorspellingen uitkomen: inkorven voor Bordeaux op de warmste dag van het jaar!

Goed.......ondertussen zal wel duidelijk zijn hoe ik tegenover ochtendlossingen sta. Maar dat is een mening. Mijn mening. Nu even de feiten en de persoonlijke beleving van Ruffec 2022.

Nee, ik ga niet zover, te stellen dat er een klassieker om zeep is geholpen. Eerder zou ik zeggen dat de naar Bergerac verplaatste ochtendlossing een mooi voorbeeld is van moderne duivensport, waarin  wordt getracht de omstandigheden voor de duiven op reis, zo gunstig mogelijk te laten zijn. Dit anticiperen op de weersomstandigheden hadden we vroeger niet. Er waren toen twee mogelijkheden: wachten of terug naar huis. Of soms in het uiterste geval een stukje terug.  Herinner me nog wel Marathonvluchten waar je bijna een week mee zoet was.

Net na mijn laatste blog over limoges begon ik het te zien. Er kwam geen forme op de duiven en ze werden niet mooier. De dag erna doffe kopjes en een enkele jaarling doffer knipperend met de oogleden waarbij het derde ooglid zichtbaar was Weer een dag later 2 jaarlingdoffers met grote jongen die een one eye cold lieten zien.

Dit jaar lijkt het me leuk om wat meer over de voorbereiding op de wedvluchten die er toe doen, te vertellen. Ik praat dan niet over voorbereidingen die al moeten hebben plaatsgevonden zoals entingen, bestrijding van endo- en ectoparacieten, training en planning. Nee, ik bedoel de laatste weken voor een overnachtvlucht.

Regelmatig kom ik in de stad Groningen. Om op een ontspannen manier de stad wat te verkennen neem ik vaak de fiets achterop de auto mee. Die auto zet ik bij het bedrijf van mijn zoon of op een grote parkeerplaats bij de ring.  Op de fiets in Groningen mag je bijna overal in en heb je wat meer actieradius dan lopend.                          Als plattelandsbewoner  met een stadse achtergrond vind ik het er altijd heel gezellig en voel ik me er prima thuis. Bijna nooit kan ik het laten om ook even een  bezoekje aan de Duiventuin te brengen.  Deze duiventuin is vrij uniek in Nederland. Soms spreek ik er mensen en soms zie ik niemand. Eigenlijk blijf ik ook nooit lang. Maar dat maakt niet uit. Je voelt de sfeer- en de folklore uit de tuin opstijgen en dat vind ik leuk.

Veel reacties gezien op mijn eerste blog over de ochtendlossing en het voorstel nationaal  vliegprogramma meerdaagse fond 2022. Leuk, maar ook inspirerend en stemmend tot verder nadenken; vandaar de tweede blog over dit onderwerp.  Waar ik niet op in ga, zijn reacties waarin  het weer  een rol speelt. Ten eerste omdat we daar een deskundig apparaat voor hebben en ten tweede omdat we op het weer geen invloed hebben. Wel op de lostijd!    Blijft natuurlijk wel overeind en dat is bij elke lossing zo, dat het welzijn van de duiven bovenaan moet staan!

De stoelendans om het Nationaal vluchtenprogramma voor de Marathon is alweer een poosje bezig. Wat ben ik blij dat deze dans voortaan maar eens in de drie jaar gaat plaatsvinden..